Mijn reis naar Malawi

Het is eindelijk zover. De reis kan beginnen. Om 13:00 had Mark ons opgehaald met de auto en naar Schiphol gebracht. Eerst ging ik mijn grote koffer inchecken, dat duurde even omdat het boekingssysteem van Lufthansa een fout gaf; dat je alleen kon inchecken als je al een visum hebt voor Malawi. In Malawi kan je je visum bij aankomst aanvragen. Na het inchecken zijn we naar het panorama terras gegaan en daar hadden we nog wat gegeten en gedronken. Daarna hadden we afscheid genomen en ging ik naar de douane (was erg druk).

Mijn eerste tussenstop was München. Daar heb ik mijn euro’s in dollars gewisseld. Ik kreeg 300 dollar voor 298 euro. Daar had ik voor het laatste Wi-Fi, hahaha. Ik heb twee uur gewacht op het vliegveld van München en vanaf daar ging mijn vlucht naar Johannesburg. De vlucht duurde iets meer dan tien uur. De plek naast mij was vrij dus ik had veel ruimte. Ik heb twee films gekeken; Jungle Book en Mother’s Day. Voor de rest heb ik geprobeerd te slapen maar ik vind dat toch erg moeilijk in een vliegtuig. Als avondeten hadden we gehaktballen met groenten en aardappelen. Als ontbijt hadden we ei met aardappelpuree.

Mijn tweede tussenstop was Johannesburg. Op Schiphol had de grondstewardess gezegd dat ik mijn tas moest gaan halen bij de costum clearance, omdat mijn tas niet naar het andere vliegtuig gebracht zou worden. Ik was meteen na het uitstappen naar de international transfers gegaan en was al door een paar douanes en paspoortcontroles geweest. Maar ik kon nergens de costum clearance vinden dus ik ging het vragen. Dan moest ik weer uit het vliegveld dus dat had ik gedaan, weer door de douane en paspoortcontrole. Eenmaal buiten het vliegveld kwam ik uiteindelijk bij de bagagebanden uit, niemand wist welke band de bagage aankwam. Dus ik was naar de balie gelopen en daar vertelde een aardige vrouw mij dat ik helemaal niet het vliegveld af had hoeven gaan en dat mijn bagage gewoon door wordt gebracht naar Lilongwe. Ik had al zo een voorgevoel, maar toen moest ik heel erg gaan rennen om weer door de douane en paspoortcontrole te gaan om mijn vlucht te halen. Op Johannesburg Airport was een Nelson Mandela demonstratie aan de gang. Er waren heel veel mensen. Omdat ik rende kwam iemand mij helpen, hij had een oranje pak aan met de letters Porter erop. Hij vroeg waar ik heen moest en droeg mijn spullen en we namen een shortcut naar de douane en paspoortcontrole waar geen rij stond. Hij vertelde dat het vliegveld hem niet betaalde en dat hij alleen van fooien leefde. Dus ik gaf hem $10 fooi. Zonder hem had ik namelijk nooit mijn vlucht gehaald. Dus ik was super blij dat hij mij kwam helpen. Bij de gate moest ik nog 10 minuten wachten en kon ik in het vliegtuig stappen. Het hele vliegtuig zat vol.

Na alle vluchten was ik eindelijk aangekomen in Lilongwe, de hoofdstad van Malawi. We moesten het vliegtuig uitlopen met de trap en werden met een busje naar de terminal gebracht. Daar moesten we de visum papieren invullen. Het duurde ontzettend lang. Eerst moest ik naar een bureau waar ik mijn formulier moest inleveren, daarna naar een ander bureau om te betalen ($75) en daarna naar het laatste bureau om het visum op te halen. Alleen was bij mij het visum boekje op dus daar moest ik een half uur op wachten. Ze doen alles heel rustig aan in Malawi. Na het verkrijgen van mijn visum ben ik naar de bagageband gegaan en gelukkig lag daar mijn grote oranje tas. Uit het vliegveld gelopen stonden Jeroen, Annelies en Peter mij op te wachten. Vanaf daar gingen we met de auto naar Kuti Wildlife Reserve. Het was ongeveer 1,5 uur rijden. De wegen waren erg goed en soms waren er wegblokkades van de politie. Die checken of je de goede autopapieren hebt, maar ze kende Jeroen en Annelies allemaal dus we mochten meteen doorrijden.

Eenmaal aangekomen in Kuti Wildlife Reserve werd ik meteen naar mijn huisje gebracht. Een A-frame huisje, heel leuk! Ik deel het huisje met een ander Duits meisje genaamd Caroline. Zij doet ook een stage voor twee maanden. In totaal waren we met een groep van 7 vrijwilligers en twee stagiaires. Er waren 6 Duitse vrijwilligers rond de 20 die nu weer weg zijn. Peter (rond de 70) komt uit Engeland en blijft hier voor vier weken. Hij is gek op birdwatching. Vandaag komen er twee Duitse jongens van 18 die hier voor een jaar een stage komen lopen.

De eerste paar dagen heb ik al zoveel wildlife gezien, echt geweldig! Zoals zebra’s, impala’s, verschillende apen, waterboks, giraffe, dromedaris, verschillende vogels, klein slangetje (dood) en nyala’s. Er is hier ook een sunset deck waar de zonsondergangen echt geweldig zijn. Ik hou daar zoveel van dus ik fiets daar elke avond naartoe. Ook de sterrenhemel is schitterend. Je ziet hier allemaal verschillende sterren en alles is zo helder.

De foto’s volgen nog. Het kantoor is hier ook heel bijzonder. Het is helemaal open en je kunt steeds wildlife vanuit kantoor zien, zoals apen, zebra’s etc…